- سفره چی (سُ رَ / رِ)
خوان دار. پیشخدمت. مقرب. که طعام قسمت کند بر سر سفره
معنی سفره چی - جستجوی لغت در جدول جو
- سفره چی
خوان سالار
- سفره چی
خوانسالار، طباخ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
نوعی زردآلو: و انواع فواکه زردآلوی سبزه چی و انبرود ملچی. (ترجمه محاسن اصفهان ص 137)
(غَ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
کولی. غربال بند. کوچ و بلوچ. چینگانه. قره چی. غرچه. لولی. حرامی. صورتی از غرچه است. رجوع به مدخل های مذکور شود، مجازاً زنی که بسیار فریاد کند
(قَ رَ بُ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان ارشق بخش مرکزی شهرستان خیاو واقع در 42 هزارگزی شمال خاوری خیاو و یک هزارگزی شوسۀ گرمی به اردبیل. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و معتدل است. سکنۀ آن 348 تن. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. در دو محل نزدیک به هم به نام قره چی بالا و پایین مشهور است. سکنۀ قره چی بالا 246 نفر می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(دَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان زلقی بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. واقع در 74هزارگزی جنوب خاوری الیگودرز و کنار راه مالرو پرچل به ایلرود، با 212 تن سکنه. آب آن از قنات و چاه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
قرشمال، کولی، لوری، لولی
از مراتع لنگای عباس آباد